Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Vigo, porta do mundo: pioneiras, economistas, pintores e futbolistas
Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Mercedes de la Escalera - Fundadora das Escolas Nocturnas Obreiras (1930)
A fundadora e presidenta das Escolas Nocturnas Obreiras de Galicia recibiu o 27 de xullo de 1930 na súa sede principal de Vigo unha homenaxe de agradecemento polo seu impagable labor benéfico.
Afincada en Madrid, pero asidua de Baiona cada verán, Mercedes Ruiz de la Escalera promovera desde aquela vila uns anos antes a fundación deste centro en Vigo, coa implicación de numerosas damas. Logo, creáronse outros semellantes en Pontevedra, A Coruña e Ferrol.
Nutridas representacións de todas as escolas asistiron á homenaxe, que resultou moi emotiva. O alcalde, Manuel San Román, descubriu unha placa conmemorativa.
Mercedes de la Escalera agradeceu o acto e correspondeu cun banquete en Las Colonias, onde se reuniron oitenta comensais.
Matilde de la Torre - Deputada e activista (1935)
As Cortes da República en 1935 unicamente contaron con cinco mulleres deputadas. Matilde de la Torre Gutiérrez foi unha delas, que saltou do seu labor educativo en favor da Institución Libre de Enseñanza, ao activismo político tras a súa afiliación ao Partido
Socialista en 1931. Foi deputada electa por Oviedo en 1933 e 1936. A súa presenza en Vigo intensificouse en 1935. Entón participou en dous actos multitudinarios e non chegou a tempo dun terceiro porque perdeu o tren. A sociedade obreira “La Invencible” promoveu en agosto unha gran concentración no campo de Barreiro, en Lavadores, onde Matilde de la Torre entusiasmou ás 20.000 persoas que abarrotaban o recinto.
A deputada socialista tamén pronunciou en novembro unha conferencia na Casa do Pobo, onde repasou a traxectoria do PSOE. A afluencia resultou tan numerosa que houbo que habilitar un salón anexo con megafonía.
Montserrat Tresserras - “A serea de Olot” (1958)
A lendaria nadadora pasou en Vigo o mes de agosto de 1958 centrada no seu novo reto: converterse na primeira española en cruzar a Canle da Mancha.
A súa aclimatación a unhas augas moi frías e pouco salgadas foi o motivo polo cal “A serea de Olot” elixiu esta cidade para adestrarse a fondo. O Club Náutico converteuse no seu improvisado centro de operacións. De alí partiu nos seus adestramentos diarios ata A Guía, Cangas e Cíes.
Montserrat Tresserras marchou a Inglaterra totalmente convencida de superar tal desafío, como así ocorreu. A nadadora conseguiu a proeza de cruzar A Mancha nas dúas direccións e recibiu o aplauso do deporte mundial.
I Barón de Rothschild - Financeiro e industrial (1899)
Nathan Mayer Rothschild e a súa familia fondearon na ría de Vigo o 8 de agosto de 1889, gozando dunha viaxe de pracer no seu iate Atmach, todo pintado en branco e cunha tripulación de setenta homes.
A adiñeirada familia visitou pola mañá os monumentos máis representativos de Santiago, e non perdeu pola tarde a procesión do Cristo da Vitoria en Vigo. Pero non houbo saúdos oficiais. Ao día seguinte, o iate seguiu a súa pracenteira travesía rumbo a Vilagarcía.
Horacio Echevarrieta Maruri - Industrial e empresario (1924)
Horacio Echevarrieta Maruri foi un personaxe irrepetible, hoxe sorprendentemente esquecido, que creou un imperio empresarial e industrial grazas á súa irrefreable capacidade emprendedora e o seu forte espírito combativo. Non desfaleceu nunca ante ningunha adversidade.
O industrial bilbaíno arribou co seu luxoso iate en Vigo a principios de outono de 1924, co obxecto de pasar unha tempada. A bordo viaxaba un invitado moi especial: nada menos que Indalecio Prieto, o deputado e líder socialista. De Echevarrieta díxose logo que foi o único empresario republicano que rexeitara ser marqués.
Da explotación mineira ao negocio inmobiliario; da construción naval aos medios de comunicación; do sector aéreo ao sector eléctrico. As súas áreas de negocio foron moi numerosas. As 150 vidas de Horacio Echevarrieta, elocuente título dun libro biográfico, recoñeceu a súa inmensa tarefa.
Manuel L. Lemos - Industrial e impulsor de Praia América (1912)
Manuel L. Lemos marchou un día da casa dos seus pais na Ramallosa camiño de Buenos Aires buscando unha vida mellor. Aos poucos anos regresou á súa terra convertido nun rico indiano, cuxa traxectoria non se cansou de plasmar Jaime Solá na súa revista “Vida galega”.
Ademais de propietario das adegas “A Superiora” en Mendoza, presidiu nestes anos a institución benéfica Pro Valle Miñor, de gran prestixio polo seu notable labor educativo. Lemos chegou a Vigo a bordo do Cap Ortegal no verán de 1912. Desde entón, nunca faltou ano tras ano á súa cita estival con Nigrán.
Desas visitas estivais xurdiu o seu namoramento da praia de Lourido, cuxa denominación conseguiu substituír por Praia América. Aquel mesmo ano, Lemos comezou a levantar alí a primeira urbanización que se converteu nun incipiente destino turístico e non deixou de crecer ano tras ano.
Pablo Picasso - Pintor (1891)
O porto de Vigo foi o primeiro lugar de Galicia que pisou o xenial pintor cando só contaba 10 anos de idade. Pablo viaxaba coa súa familia no vapor Ibaizabal coa Coruña como destino. O seu pai ía incorporarse como profesor á Escola Provincial de Belas Artes.
Pablo Picasso - Pintor (1891)
O forte temporal reinante impediu ao buque continuar a súa navegación e a familia Picasso permaneceu varios días en Vigo. En vista de que o mal tempo non deu tregua, optaron por seguir a súa viaxe en tren ata a cidade herculina. Alí realizou Pablo os seus primeiros estudos artísticos ata o seu traslado a Barcelona.
Joaquín Sorolla - Pintor (1910)
Acompañado do seu amigo Mariano Benlliure, pasou o famoso pintor unha tempada no castelo de Soutomaior convidado polos seus propietarios, os señores de Lluria. Entón estaba a construír en Madrid unha gran mansión e quizais buscaba inspiración alí para o deseño dos seus xardíns.
Joaquín Sorolla - Pintor (1910)
Sorolla obtivera un gran éxito o ano anterior coa exposición presentada en Nova York e atopábase na cima da súa carreira artística. Con bastante probabilidade, Sorolla achegouse a Vigo algún día durante aquela estancia, máis que nada para estar co pintor local Serafín Avendaño, bo amigo seu, e ver xuntos algunhas paraxes da cidade.
Victoria Malinowska - Pintora (1920)
Vitoria Malinowska foi unha das pintoras vangardistas máis importantes dos anos vinte, cando recalou en España fuxindo da Primeira Guerra Mundial, do mesmo xeito que fixeron outros grandes artistas. Entón realizou numerosas exposicións en Madrid.
Aínda que os seus biógrafos nunca o reflectiron, Malinowska tivo unha estreita relación con Vigo. Dos dez anos que estivo en España, viviu nesta cidade unha longa tempada entre agosto de 1920 e decembro 1921. Pero chegou tan sixilosamente como se foi e ninguén puido descifrar ese misterio.
Victoria Malinowska - Pintora (1920)
Malinowska inaugurou o 20 de agosto de 1919 unha exposición no Salón de FARO DE VIGO, a galería de arte máis prestixiosa daquel tempo. Os cadros eran maioritariamente os que quedaron dunha exposición anterior no Ministerio de Fomento. Lamentablemente, non existe hoxe ningunha obra súa recoñecida nos museos e galerías públicas de Vigo.
Santiago Bernabéu - Futbolista e presidente do Real Madrid (1919)
Bernabéu pisou Vigo por primeira vez en 1919 como xogador branco. Entón, o Madrid FC aínda non gozaba do título de Real, que obtivo un ano despois. Con todo, xa contaba no seu palmarés cun campionato de España.
O equipo merengue concertou catro partidos en sete días para rendibilizar o seu desprazamento: dous contra o Real Vigo SC en Coia e outros dous contra o Fortuna en Bouzas. O equipo local gañou 3-0 no choque inaugural e Bernabéu fallou un penalti.
Bernabéu sempre falou moi ben de Vigo, a pesar de que en 1962 os mellores hoteis negáronlle aloxamento polo seu desleixado aspecto ao desembarcar dunha marea nun barco baleeiro. Ninguén o recoñeceu e tivo que durmir nunha modesta pensión para repoñerse da dura experiencia.
Ricardo Zamora - Porteiro e adestrador (1946)
Ricardo Zamora foi unha lenda como porteiro de fútbol, cuxos ecos aínda resoan despois de tantos anos transcorridos. En cambio, ninguén lembra a súa notable traxectoria como adestrador, pero en tal condición está unido o seu nome a V igo e ao Celta.
Ricardo Zamora - Porteiro e adestrador (1946)
Procedente do Atlético de Aviación (hoxe Atlético de Madrid), o Celta fichou como adestrador a Zamora a mediados de 1946 para resolver unha grave crise interna. A súa experiencia en Vigo resultou tan gratificante que logo dirixiu o seu banco durante oito anos en tres etapas distintas, cando se requiriu de novo a súa colaboración.
Alfredo Di Stéfano - Futbolista e adestrador (1953)
Ao contar a súa chegada a España tras un accidentado traspaso do Millonarios ao Real Madrid en 1953, a “saeta rubia” revelou que estivo en Vigo de incógnito. O motivo non foi outro que recibir aos seus pais no porto, debido a que eles viñeron en barco. El chegou antes por vía aérea.
O xogador, que cambiou a historia do club branco e que por esa razón exerceu como presidente de honra ata a súa morte, pasou por Vigo moitas veces, tanto como xogador como adestrador. Na súa memoria sempre estivo fresco o recordo daquela primeira visita.
Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1200 675"%3E%3C/svg%3E)
