Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Vigo, porta do mundo: políticos
Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Emilio Castelar e Ripoll - Ex presidente da I República (1883)
Emilio Castelar veu a Vigo tras aceptar a presidencia duns Xogos Florais no verán de 1883. Entón o seu prestixio mantíñase intacto por ocupar a presidencia da I República, broche de ouro a unha longa e brillante carreira política.
O acto central do tradicional evento poético espertou unha expectación inusitada. As crónicas dixeron que o xentío acudiu máis por escoitar a Castelar, precedido dunha fama de gran orador, que por coñecer os premiados. E o seu discurso versou sobre a Reconquista, gran festa civil de Vigo.
Os cronistas locais apresuráronse a resaltar que aqueles foron os Xogos Florais máis destacados que acollera Galicia ata entón. O poeta madrileño José Ortega Morejón resultou gañador do certame.
Francisco Pi e Margall - Ex presidente da I República (1892)
A participación nun mitin organizado polos seus seguidores no Teatro-Circo Tamberlick trouxo a Vigo a Francisco Pi e Margall, case vinte anos despois de alcanzar a presidencia da I República. Excedido polos convulsos acontecementos, que aumentaron naqueles días, presentara a súa renuncia ao mes e medio da súa elección para evitar maiores males.
O político federalista catalán dedicou o primeiro día de estancia nesta cidade a descansar e recibir a algúns correlixionarios. E pola noite foi honrado no seu aloxamento cunha serenata promovida polas distintas faccións dos republicanos locais.
Ao día seguinte, Pi e Margall gozou dunha xira marítima con xantar campestre na praia de Meira, antes do mitin programado. E aínda realizou unha excursión ata Baiona na súa terceira e última xornada en Vigo.
Niceto Alcalá Zamora - Pesidente da II República (1934)
“Vigo, que pola súa tradición liberal, hospitalaria e xenerosa, tivo sempre os seus afectos profundos para as ilustres figuras nacionais e estranxeiras que se achegaron a visitar a cidade…”. FARO DE VIGO recibiu con afecto e respecto a visita oficial que o presidente da República, Niceto Alcalá Zamora, fixo o 8 de agosto de 1934.
Felizmente, aquel acontecemento foi filmado polo conserveiro Gaspar Massó coa súa cámara de 35 milímetros. O documental atesoura un gran valor, porque se trata do testemuño sonoro máis antigo que se garda hoxe en Galicia.
Alcalá Zamora tivo un recibimento solemne no Concello. O entusiasmo cidadán desbordouse no seu percorrido por Castrelos, O Berbés e Urzaiz, antes de marchar a Bueu para coñecer a fábrica do propio Massó. As imaxes tomadas recolleron fielmente o agarimo mostrado polos vigueses cara ao presidente.
Antonio Cánovas del Castillo - Xefe do Goberno (1883)
Canto Vigo lle debía a Elduayen, en certo xeito debíallo ao seu xefe de filas, Cánovas del Castillo. Aquel conseguiu coa aquiescencia deste o título de “Excelentísimo” que non tiña ata entón o Concello.
Cánovas estivo primeiro nesta cidade como líder do Partido Conservador en 1883. Máis tarde volveu como xefe do Goberno á posta en marcha da traída de auga ao lazareto de San Simón. A súa presenza contribuíu moito a disipar o medo latente entre a poboación fronte á ameaza exterior dunha epidemia de cólera.
Cánovas compartiu o bipartidismo con Sagasta como forma de goberno, ata o seu brutal asasinato por un anarquista italiano. Unha avenida de Vigo leva o seu nome en sinal de agradecemento desde 1897.
Eduardo Dato - Xefe do Goberno (1916)
Eduardo Dato só acudiu unha vez a Vigo, que non coincidiu con ningunha das súas tres etapas como presidente do Goberno. O político coruñés realizou unha pracenteira viaxe particular, seguindo os pasos da súa admirada Concepción Arenal.
Despois de asistir á inauguración na Coruña dunha estatua en recordo da gran pensadora, Dato efectuou un percorrido polas cidades galegas onde residira Concepción Arenal. Así chegou a Vigo en 1916 e mantivo unha reunión protocolaria co alcalde Fernando Ponche.
Logo efectuou un completo percorrido turístico, do Castro á ría de Vigo, pasando polo cemiterio de Pereiró para ver o monumento dedicado a aquela gran muller. Cando Dato morreu asasinado, todos os consulados de Vigo adheríronse ao duelo nacional e izaron as súas bandeiras a media hasta durante tres días.
Francisco Silvela - Xefe do Goberno (1900)
Francisco Silvela exerceu en dúas ocasións como presidente do Consello de ministros, pero non mantivo unha relación especial con Vigo. Aquí estivo só unhas horas en 1900, con motivo da visita do rei Alfonso XII e a raíña rexente María Cristina.
Anteriormente, representou como deputado en Cortes o distrito da Cañiza entre 1894 e 1895, en substitución de Alejandro Mon. Pero Silvela nunca se dignou a pisar a súa circunscrición, práctica bastante común entre o caciquismo imperante.
Silvela asumiu o liderado do Partido Conservador como sucesor de Cánovas del Castillo, tras impoñerse aos outros aspirantes, Francisco Robledo, Alejandro Pidal e Carlos O’ Donell.
Alejandro Pidal Mon - Ministro de Fomento (1888)
Alejandro Pidal Mon, ministro de Fomento nun Goberno de Cánovas del Castillo, presidiu os Xogos Florais de 1888, cuxa organización correu a cargo de FARO DE VIGO.
A presenza do reputado político espertou moito interese e atraeu a numerosas personalidades desde distintos puntos de Galicia, do marqués de Figueroa, ao marqués de Mochales, pasando polo marqués de Casa Irujo. Ningún quixo perderse o seu discurso inaugural.
O eminente tribuno, entón director da Real Academia Española, non defraudou ao selecto auditorio, e foi agasallado cun banquete. Antes de abandonar a cidade, Pidal mostrouse moi satisfeito da súa estancia en Vigo.
Fernando de los Ríos - Ministro de Instrución Pública (1932)
Fernando de los Ríos coñeceu Vigo en 1922, cando aceptou a invitación dos seus correlixionarios para impartir dúas conferencias no Teatro Odeón e na Casa do Pobo. Entón xa fora deputado por Granada e formaba parte da comisión executiva do PSOE.
Dez anos despois volveu a esta cidade, xa como ministro de Instrución Pública e Belas Artes, para estudar diversas cuestións educativas.
Fernando de los Ríos fixo a viaxe en coche desde Madrid e acudiu ao Instituto coa finalidade de abordar a súa modernización pedagóxica, a petición do claustro. Alí recibiu a varias comisións de mestres que expuxeron os seus problemas específicos. O ministro mostrouse afectuoso e dialogante cos seus interlocutores en todo momento.
Francisco Cambó - Ministro de Fomento e Facenda (1917)
“A sobadísima frase de que a prensa é vehículo de cultura, ten confirmación plena e case única en España no FARO DE VIGO”. Esta eloxiosa dedicatoria asinou Francisco Cambó no libro de honra do xornal.
O político catalán acudiu a Galicia “cun fin recreativo”, e gozou dunha tempada de asueto na provincia de Pontevedra, percorrendo os seus lugares máis belos.
Casualmente identificado por Blas Agra, xornalista de FARO, aceptou a invitación de visitar as súas instalacións e expoñer as súas preocupacións. Cambó sinalou as comunicacións férreas como o problema máis urxente do país e avogou por unha liña entre Barcelona e Vigo.
Melquíades Álvarez - Xefe do Partido Reformista (1922)
Melquíades Álvarez nunca deixou de pasar por esta cidade en todas as súas estancias en Galicia. En agosto de 1922 estivo unha tempada no Balneario de Mondariz e unha tarde cumpriu coa súa habitual visita a Vigo.
Acompañado dos seus amigos Carlos Morán e Antonio González, tomou un té nas Colonias, e logo paseou polas rúas máis céntricas. Cando o alcalde Ricardo Senra Fernández tivo noticia da súa presenza, de inmediato acudiu a saudalo.
O sempiterno deputado ofreceuse para apoiar en Madrid calquera iniciativa en favor de Vigo. Ao ano seguinte, Melquíades Álvarez accedeu á presidencia do Congreso.
Indalecio Prieto - Político e xornalista (1929)
Indalecio Prieto foi outro líder político que non puido resistirse ao encanto do verán en Galicia. Aquí estivo en diversas ocasións e, particularmente, en 1929 permaneceu unha tempada no balneario da Toxa, con visitas puntuais a Vigo.
Uns amigos pontevedreses obsequiaron entón ao dirixente socialista cunha excursión turística, que incluíu un xantar en Santa Tegra. Despois, pasou a tarde en Vigo comentando a actualidade política e saudando a diversos simpatizantes.
Prieto permanecía apartado da executiva do PSOE naquel tempo pola súa negativa a colaborar coa Ditadura de Primo de Rivera. Máis tarde, alcanzou un gran protagonismo durante a II República e a Guerra Civil, ocupando varias carteiras ministeriais.
Pablo Iglesias - Político e líder sindical (1900)
O fundador de UXT acudiu a Vigo por primeira vez en 1900 para intervir nun mitin obreiro. Posteriormente, estivo polo menos noutras tres ocasiones. Mesmo en 1910 pasou unhas vacacións estivais en Baiona que tivo que suspender por consello médico, por mor dunha afección pulmonar.
Xa como deputado socialista, Pablo Iglesias compartiu viaxe ao castelo de Soutomaior con outros dirixentes vigueses, atendendo unha invitación do doutor Enrique Lluria para coñecer as instalacións do seu prestixioso hotel-sanatorio.
A morte do líder obreirista en 1925 causou tanto pesar en Vigo, que unha representación da Federación de Traballadores e outra do Partido Socialista desprazáronse a Madrid para asistir ao seu enterro.
Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1200 675"%3E%3C/svg%3E)
