
Ver más galerías relacionadas
A. M / H. G. / I. A.
Ver galería >Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Deportado de Francia e refuxiado en España como país neutral na I Guerra Mundial, León Trotski permaneceu uns días encarcerado en Vigo por razóns non coñecidas. O historiador Laureano Cao-Cordido escribiu poucos anos despois que coñeceu o axitador bolxevique no despacho do director da prisión viguesa. Alí charlou brevemente co revolucionario ruso e cando lle solicitou unha opinión sobre España, Trotski contestou con desdén: “¿España? ¡Bah, un país pintoresco!”.
O matrimonio Delaunay chegou a Vigo fuxindo da I Guerra Mundial desde Vila do Conde, onde promoveron o Orfismo ou Simultaneismo. Unha xestión afortunada do consulado francés liberou o artista da condición de desertor que pesaba sobre a súa cabeza, ao declaralo non apto para o servizo militar. Ao redor de cinco meses permaneceron aloxados no Hotel France, ata que Robert liquidou o seu problema. Pola súa delicada situación e en prevención de males maiores, non desenvolveron ningunha actividade pública durante ese tempo. Unha vez liberados do condicionante que provocou o seu enclaustramento, o matrimonio Delaunay cruzou de novo a fronteira con Portugal e instaláronse en Valença do Miño ata o final da guerra.
Sabendo da chegada a Vigo de Alfred Cortot para embarcar rumbo a Estados Unidos, o empresario do teatro Odeón realizou unha frutífera xestión e conseguiu que accedese a ofrecer un concerto antes da súa partida. O anuncio da actuación espertou unha considerable expectación. Ademais de profesor do Conservatorio de París, Alfred Cortot foi concertista de piano e director de orquestra. Cando as súas xiras internacionais se volveron incompatibles coas súas clases periódicas, optou por fundar un centro propio cunha dinámica adaptada á súa incansable mobilidade. Así naceu a Escola Normal de Música de París dous anos antes da súa estancia en Vigo. Cortot reservouse unhas clases de interpretación, sen unha periodicidade fixa e iso terminou por convertelas en lendarias, porque foi un gran pedagogo musical. O concerto do pianista en Vigo resultou histórico.
“Vigo atraeume polo seu dinamismo e laboriosidade”. Así xustificou o embaixador de EEUU en España, John Davis Lodge, o seu interese por coñecer esta cidade, que visitou a mediados de setembro de 1956. As primeiras autoridades tiveron todo tipo de atencións co ilustre hóspede; non en balde estaba en xogo a ruptura definitiva do bloqueo internacional que atenazaba a España. O embaixador, a súa esposa e a súa filla Beatriz, aloxáronse no Gran Hotel, onde permaneceron dúas noites. Lodge falou un perfecto castelán e despregou unha axenda de vertixe. Entre xantares e ceas oficiais, aproveitou a súa estancia para coñecer a actividade pesqueira e industrial de Vigo, sorprendido pola súa enorme puxanza. “En homenaxe á bela e próspera cidade de Vigo, o seu pobo e as súas distinguidas autoridades. Moitísimas grazas por unha acollida cariñosa e inesquecible”. Esta dedicatoria asinou no libro de honra do Concello.
O prestixioso economista norteamericano estivo por primeira vez en Vigo para participar nunhas xornadas técnicas organizadas en Baiona polo Centro para o Desenvolvemento Político e Económico, un foro de pensamento que impulsou Guillermo de la Dehesa. Ademais de coñecemento, Krugman deu brillo a aquelas xornadas de reflexión e debate. Os seus bos resultados propiciaron a continuidade daqueles encontros nos anos sucesivos. Cinco anos despois, o profesor da Universidade de Princeton recibiu o Premio Nobel de Economía polas súas análises dos patróns comerciais.
A orla de personalidades sobresalientes que pasaron por Vigo na súa historia estaría incompleta sen algún home que vira a Lúa de preto. Esa figura foi o astronauta alemán Ulrich Walter, integrante da misión STS-55 a bordo do transbordador Columbia en 1953. (1993)
O lendario coronel Buffalo Bill chegaría a Vigo por mar tras presentar o seu espectáculo circense en París durante a Exposición Universal de 1889. Ese testemuño recolleuno o xornalista e investigador da historia local Manuel de la Fuente dun vello portuario.
De acordo co seu relato, a Bufalo Bill vírono xunto a boa parte da súa compañía nunha lancha dedicada ao desembarque de pasaxeiros do buque onde viaxaba, fondeado na ría como era práctica habitual. Quizais Manuel de la Fuente recreou ese testemuño nalgún artigo seu e logo trasladou o relato a Ceferino de Blas pouco despois da súa chegada a Vigo como director de FARO DE VIGO.
Attilio Pontanari chegou a Vigo como xefe de bombeiros cunha notable bagaxe e merecida fama como home polifacético: esgrimista, ximnasta, velocipedista etc. Á fronte do servizo contra incendios permaneceu once anos ata a súa xubilación en Durante todo ese tempo, exerceu tamén como profesor de educación física e de esgrima no ximnasio, tarefa que compartiu coa súa filla Gloria para atender o elenco feminino. Antes da súa retirada, Pontanari logrou a aprobación do primeiro Regulamento do corpo integrado por bombeiros voluntarios, así como a compra dunha autobomba alemá que supuxo unha notable mellora dos seus medios técnicos.
Margaretha Zelle estivo varias veces en Vigo durante o último ano antes da súa detención e posterior fusilamento. De aí o interese do fiscal Bouchardón por destapar os seus contactos nesta cidade.
O Hotel Continental foi o cuartel xeral de Mata Hari cada vez que pisou Vigo. O seu propietario, Julián Mogín, coñeceuna mellor que ningún outro vigués. Pero sempre gardou sobre as súas estancias unha absoluta reserva. Durante os seus interrogatorios, a maior espía do século XX recoñeceu os seus encontros furtivos con Manuel Cazeaux, que traballaba no consulado de Holanda. E delatou como espías ingleses ao matrimonio Allard, pasaxeiros habituais do roteiro Vigo-Falmouth.
O fundador da Lexión pasou uns días en Mondariz e Vigo por un dobre motivo: descansar das batallas en África e asistir á proxección de “Os noivos da morte”. Este filme sobre a Lexión foi dirixido por Alejandro Lugín, por encargo da empresa Fraga. Tras a súa estrea en Madrid, a proxección chegou ao Tamberlick e tivo unha boa acollida. Tres galegos: Franco, Millán e o vigués José Candeira, desfilaron pola pantalla para xúbilo dos espectadores. Antes de abandonar a cidade, Millán acudiu a FARO DE VIGO para agradecer as súas atencións. A portada do xornal do 28 de xullo de 1922 mostrou unha imaxe súa pouco coñecida, debido a que aínda non perdera en combate nin un brazo, nin un ollo.
O mestre Jané Baqués saltou do Teatro Principal de Pontevedra ao García Barbón, contratado por Isaac Fraga para animar coa súa orquestra as películas mudas. Desde entón, mantivo unha relación fraternal co seu mentor. Afincado en Vigo ata a súa morte, Jané revelouse como un músico todo terreo. Con orquestra propia animou festivais e verbenas no parque As Cabanas, actuou en Radio Vigo, deu clases, formou coros infantís e ofreceu concertos de piano. Tamén sostivo unha colaboración especial coa agrupación Martín Codax, e logo fíxose cargo do seu Schola Cantorum. O seu discípulo avantaxado foi o barítono local Jesús Paniagua.
O director de orquestra máis novo da historia ofreceu en Vigo dous concertos que deixaron perplexo a un público embelesado pola súa precocidade e temperamento musicais. Roberto Benzi liquidou brillantemente o hándicap que supuxo a súa actuación nesta cidade coa Banda Municipal, un grupo musical ben distinto a calquera formación orquestral clásica. Aquel ano 1950 resultou moi propicio para o neno prodixio francés, aínda que de familia italiana, porque ocupou a portada da prestixiosa revista Paris-Match dirixindo unha orquestra en pantalón curto e protagonizou unha película sobre a súa vida titulada “Prélude à la gloire”.
Noticia guardada en tu perfil
Ver noticias guardadasEsta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.