Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Vigo, porta do mundo: mandatarios estranxeiros
Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
Xeneral Porfirio Díaz - Ex presidente de México (1911)
Porfirio Díaz pasou por Vigo en 1911 camiño do exilio en Francia, tras exercer o poder con man de ferro en México. Xa tiña 83 anos, pero aparentaba vinte menos, co porte ergueito e a mirada dura e inquisidora.
A bordo do Ipiranga, que só permaneceu catro horas fondeado na Ría, o ex presidente recibiu ao alcalde Joaquín Martínez López. Tamén atendeu a dous xornalistas desexosos de recoller as súas primeiras impresións lonxe da súa terra natal.
“Os meus inimigos, primeiro, e logo os meus amigos, todos me dicían que a miña marcha do poder sería a paz do país. E para facer a paz, deixei o mando”, declarou con pesar o rexio xeneral. En París morreu catro anos despois.
Leónidas Trujillo - Ex presidente da República Dominicana (1954)
Leónidas Trujillo chegou a Vigo cando desempeñaba a representación do seu país ante a Organización de Estados Americanos (OEA). Mentres tanto, aínda exercía o poder absoluto na República Dominicana por medio do
seu irmán Héctor.
Vigo tributou a “O Chivo”, o seu alcume máis coñecido, unha cálida acollida e o Concello organizou un xantar na súa honra. Ao porto acudiu a recibilo o ministro de Asuntos Exteriores, Alberto Martín Artajo, porque ao día seguinte Trujillo tiña concertada unha entrevista con Franco no Palacio do Pardo.
Despois de trinta anos á fronte da República Dominicana de forma directa ou indirecta, mediante presidentes monicreques que poñía e quitaba ao seu antollo, Trujillo morreu en 1961 metrallado nunha emboscada.
Carlos Prío Socarrás - Ex presidente de Cuba (1960)
Carlos Prío Socarrás presidiu a illa de Cuba desde 1948 tras gañar unhas eleccións libres como candidato do Partido Revolucionario Cubano Auténtico. Catro anos despois resultou deposto tras un golpe liderado por Fulgencio Batista, valéndose do seu liderado dentro das Forzas Armadas.
Desde o exilio en EEUU, Socarrás apoiou a Fidel Castro e regresou a Cuba en canto triunfou a revolución. Nesa etapa produciuse a súa viaxe desde A Habana a bordo da Santa María para pasar en España dous meses de vacacións. Tras desembarcar en Vigo e coñecer a cidade, trasladouse a Santiago.
A súa boa sintonía inicial con Castro rompeu irreversiblemente cando este se declarou marxista-leninista. Socarrás volveu exiliarse a EEUU e nunca máis regresou a Cuba.
Marcelo Alvear - Presidente de Arxentina (1922)
“O presidente Alvear en Vigo. Grandísimo recibimento ao estadista xefe da Nación Arxentina”. FARO DE VIGO non esaxerou na súa portada daquel 21 de agosto de 1922 a entusiasta benvida que tributou a cidade ao mandatario suramericano. Entón, Arxentina era a meca da emigración galega.
Vapores engalanados con bandeiras de Arxentina e España acompañaron desde as Cíes ata o porto ao Massilia onde viaxaba Alvear. As primeiras autoridades galegas participaron naquel caloroso recibimento.
A recepción oficial ao presidente arxentino celebrouse no Concello. Alvear fixo despois unha rápida visita á cidade, subiu á Guía e estivo en La Tertulia, entón a sociedade máis elitista. Miles de persoas despediron no peirao ao presidente arxentino.
“Evita” Perón - Primeira dama da República Arxentina (1947)
“Fervoroso homenaxe de Galicia a Eva María Duarte de Perón. Apoteósico recibimento de Pontevedra e Vigo”. FARO DE VIGO fixo un alarde tipográfico e dedicou unha portada en cor á chegada da primeira dama arxentina.
Na súa xira por España, “Evita” Perón recibiu o tratamento reservado aos xefes de estado e movéronse multitudes. Moi apreciada pola súa sensibilidade e proximidade cara á clase obreira, a esposa do xeneral Perón falou en Vigo ante 60.000 produtores, que aclamaron o seu vibrante discurso.
“Evita” Perón - Primeira dama da República Arxentina (1947)
Ao día seguinte, sacou a relucir outro dos seus rexistros persoais e confraternizou en Castrelos con altas damas da sociedade olívica. Antes de irse, “Evita” dedicou grandes eloxios á beleza da cidade.
Juan Domingo Perón - Ex presidente da República Arxentina (1971)
Desde A Toxa realizou Juan Domingo Perón en 1971 unha fugaz visita a Vigo coa súa segunda esposa, Mª Ronsel Martínez, para efectuar diversas compras na rúa do Príncipe. O matrimonio estacionou alí o seu espectacular “Mercury”, que enseguida chamou a atención dos transeúntes.
O ex presidente arxentino vestía vestimenta deportiva, pero estaba visiblemente envellecido con respecto a outras visitas anteriores, segundo apuntou un xornalista de FARO DE VIGO que cubrira a súa estancia oito anos antes.
Perón xa non volveu máis veces a Vigo. Desde o seu exilio en Madrid conseguiu retornar á súa patria en 1972 e alí morreu un ano despois.
Júlio Prestes - Presidente de Brasil (1930)
Só unhas horas estivo en Vigo o presidente electo de Brasil, Julio Prestes, en viaxe de pracer para descansar dunha dura pugna electoral. Desde a presidencia do estado de São Paulo lograra unha rifada vitoria nos comicios celebrados poucas semanas antes.
De modo que Prestes, de 48 anos, preparaba igualmente a bordo do paquebot Arlanza a súa próxima toma de posesión. Ante a imposibilidade de baixar a terra, unha representación do consulado e da colonia brasileira en Vigo subiu a bordo para cumprimentar ao novo presidente.
Prestes atendeu a Lustres Rivas, correspondente de United Press e redactor de FARO DE VIGO, eloxiando a visión da cidade desde o barco e a súa edificación suntuosa, así como a beleza da Ría.
Janio Quadros - Candidato á presidencia de Brasil (1959)
Procedente de Londres chegou Janio Quadros a Vigo, acompañado da súa familia, cando preparaba con mimo a súa candidatura á presidencia de Brasil. A cumprimentalo acudiron ao “Highland Monarch” un alto representante de Asuntos Exteriores e o chanceler do consulado do seu país.
Quadros recibiu á prensa e confirmou a súa concorrencia ás eleccións previstas en 1960. Poucos meses despois gañou os comicios e volveu a Vigo para pasar uns días na Toxa.
A súa etapa presidencial resultou conflitiva desde o primeiro momento tras o establecemento de relacións diplomáticas coa URSS e Cuba. A situación do país complicouse rapidamente e sete meses despois os ministros militares forzaron a renuncia de Quadros.
Arturo Alessandri Palma - Presidente de Chile (1925)
Un tempo desapracible recibiu no inverno de 1925 ao buque Antonio Delfino, onde viaxaba coa súa familia rumbo a Buenos Aires o presidente chileno Arturo Alessandri Palma. Por esa razón, decidiu non desembarcar e seguiu o protocolo habitual de agradecer a visita a bordo das representacións oficiais.
De modo distendido, o mandatario departiu con todos e presumiu de bos amigos galegos no seu país, a quen encomiou pola súa honradez e laboriosidade, así como tamén pola súa capacidade industrial e comercial.
Alessandri asumiu dúas veces a presidencia de Chile. O mesmo ano da súa estancia en Vigo impulsou unha reforma da Constitución que, na práctica, cambiou o parlamentarismo polo presidencialismo. O mandatario pasou á historia como un dos políticos máis influentes de Chile.
Eduardo García Huertas - Cónsul uruguaio (1920)
Unha vintena de representantes doutros tantos países constituíron o Corpo Consular de Vigo durante unha reunión celebrada na Cámara de Comercio o 29 de abril de 1920.
Como asinantes da convocatoria, os cónsules de Arxentina, Brasil, Cuba, Uruguai, Paraguai e EEUU, tamén integraron a comisión encargada de poñer en marcha a entidade e elaborar o seu regulamento de funcionamento.
A pesar da súa resistencia, Eduardo García Huertas, cónsul de Uruguai, foi designado o seu primeiro decano. Logo, realizou un labor extraordinario, deu presenza á institución e impulsou moito a súa actividade durante os anos seguintes.
FARO DE VIGO recoñeceu a importancia que adquiriu para Vigo o Corpo Consular desde a súa fundación; ambos mantiveron unha relación exquisita. Todas as súas noticias ocuparon sempre un lugar destacado nas portadas do xornal.
Arturo Nightingale Cónsul inglés - Promotor do monumento á Mariña Mercante (1924)
Arturo Nightingale propuxo a creación dun monumento aos mariños mortos durante a I Guerra Mundial, no transcurso dunha comida organizada para celebrar a súa anhelada finalización.
Arturo Nightingale Cónsul inglés - Promotor do monumento á Mariña Mercante (1924)
Desde 1918 a idea lanzada polo cónsul inglés non tomou forma ata 1924, cando Tomás Mirambell se puxo á fronte do Xunta Pro Monumento aos Mariños. Unha placa reflectiu a súa inauguración o 28 de xullo de 1924, data que en realidade correspondeu á colocación da primeira pedra.
Arturo Nightingale Cónsul inglés - Promotor do monumento á Mariña Mercante (1924)
A construción do monumento en Monterroso pasou moitas vicisitudes, incluído un grave derrube. Ao fin, a obra xa terminada entregouse ao Estado o día do Carmen de 1928. O xefe do Goberno, Primo de Rivera, estivo alí poucas semanas despois para saudar a iniciativa.
Esta exposición recompila unha ampla selección das personalidades máis destacadas e tamén dos personaxes máis dispares que visitaron ou pasaron por Vigo ao longo da súa historia.
![](data:image/svg+xml,%3Csvg xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" viewBox="0 0 1200 675"%3E%3C/svg%3E)
